Blog: Bund-training

Blog: Bund-training

Twee weken geleden was ik in de Dodoma-regio om boeren te trainen hoe ze bunds moeten graven om bodemerosie te voorkomen en de beschikbaarheid van water voor planten te verbeteren. Ik maakte een korte samenvatting van de bevindingen van het bezoek aan Pembamoto, wat ongeveer een uur rijden van Kabaigwe ligt en ongeveer twee uur rijden van Dodoma City.

Francesco en ik gaven een training aan 10 fundis over het aanleggen van de bunds. Fundis zijn lokale technici uit Pembamoto. We hebben hen getraind in het gebruiken van een waterpasinstrument (loodlijn) om ze correct op de contourlijnen te plaatsen.

Een normale bund heeft een diameter van 5 meter en ze liggen op 5 meter afstand van elkaar. Dit is het uitgravingsdeel van de bund. Aangezien de aarde hier omheen wordt geplaatst, zijn de werkelijke afmetingen van de bunds 7 meter (uitgraven + aarde bund) en een afstand van 3 meter. Zoals:

De fundis begrepen de instrumenten vrij snel en wisten de bunds goed te positioneren.

We hebben ze ook getraind (en eigenlijk is dat het belangrijkste) hoe om te gaan met uitzonderingen: bijv. wanneer er een geul ligt op de plek waar je een bund wilt graven. Soms moet je ze dan wat dichter bij elkaar plaatsen, ze een beetje kleiner / groter maken of een bund helemaal overslaan. Ze begrepen dat ook redelijk snel, hoewel het controleren tijdens de eerste fase belangrijk zal zijn.

De volgende dag hebben we met 20 boeren de hele workflow geoefend: fundis die de bunds uittekenen op de grond, de boeren die ze graven, fundis die de kwaliteit controleren. Dit ging ook vlot!

Bodemonderzoek

Tijdens ons bezoek hebben we ook wat grondonderzoek gedaan: hoe snel infiltreert het water? De resultaten zijn goed: niet te snel en niet te langzaam!

Leuk weetje: op sommige plaatsen zie je duidelijk een korst op de grond, zoals deze:

De test toonde aan dat de infiltratiesnelheid (hoe snel trekt het water de grond in?) op deze korst ongeveer 10x langzamer is dan toen de korst (enkele cm’s) was verwijderd. Dit toont duidelijk aan dat bunds de beschikbaarheid van water voor planten sterk kunnen verbeteren.

We weten echter niet zeker of er voldoende zaden in de grond aanwezig zijn. Omdat er al een tijdje erosie heeft plaatsgevonden en, zelfs na de goede regens van vorig seizoen, er nauwelijks vegetatie meer is teruggekomen. We hebben daarom wat grondmonsters genomen die nu op het kantoor van LEAD zijn geplaatst (sorry Lucy voor het verpesten van je kantoor!). Binnen een paar weken zien we hopelijk een aantal zaden ontkiemen. Als dit niet gebeurt, moeten we misschien wat re-seeding doen.

Het gebied verkennen

Francesco en ik bleven het gebied verkennen om te bepalen waar we nog meer bunds kunnen doen en waar niet. Het grootste deel van het gebied rond Pembamoto is landbouwgrond (en geschikt voor ‘Kisiki hai’: onze andere vergroeningstechniek die we in Tanzania gebruiken). Voor de bunds concentreren we ons op gemeenschappelijke grond. Het bleek dat een behoorlijk groot deel van het gebied dat we in gedachten hadden, eigenlijk niet geschikt is voor bunds: het is te rotsachtig (moeilijk te graven) of heeft te veel geulen. Zie de foto hieronder: de geulen liggen zo dicht bij elkaar dat je er geen bunds tussen kunt graven.

In totaal schatten we dat ongeveer 15% van het gebied van 400 ha geschikt is voor bunds (dit moet worden bevestigd nadat we de gedetailleerde luchtfoto’s hebben verwerkt die we met de drone hebben gemaakt). Voor andere gebieden zou je wat anders kunnen doen. Bijv. steenlijnen (zoals in Kenia) of ‘vegetatieve lijnen’ zoals ze in het gebied gebruiken om agrarische plots af te schermen/te beschermen.

De planten (Agave / Sisal of Euphorbia) houden de grond vast en breken de kracht van water. Sedimenten kunnen zich achter hen opbouwen, zoals duidelijk te zien is op de onderstaande foto:

Ja .. Francesco en Sylvester (LEAD Foundation) zijn ongeveer even lang.

De planten hebben ongeveer een meter sediment ingevangen. Als je meerdere lijnen – zoals deze – parallel aan de contouren zou aanleggen (net als stenen lijnen), kun je de aangetaste gebieden (met veel geulen) herstellen. Omdat ze ze gebruiken als heggen, kun je veel van deze planten in dit gebied vinden en kun je de jonge spruiten gemakkelijk uittrekken en planten:

Community meeting 

De eerste gesprekken met de gemeenschap in Pembamoto waren veelbelovend. Ze zien dit als een goede optie om het gebied te herstellen. Dit is iets dat we verder moeten onderzoeken (Zal het werken? Hoe snel groeien ze? Worden ze niet opgegeten? Enz.)

Iets wat we moeten controleren en bespreken met de gemeenschap, is de mate waarin we interventies (bunds of iets anders) willen doen. Omdat de meeste stukken land agrarisch zijn, is er maar een beperkt aantal plekken beschikbaar om te grazen. We kunnen al dat land niet wegnemen, want dan kan het vee van de gemeenschap niet meer grazen (of deze gebieden gebruiken om naar andere weidegronden te lopen). Dit moeten we goed controleren en bevestigen. We moeten meer diepgaand naar het gebied kijken (na het in kaart brengen, enz.) en hierop terugkomen. Voor de eerste fase zal dit geen probleem zijn, maar bij schaalvergroting moeten we hierover nadenken en hebben we nog meer community bijeenkomsten nodig.

Zoals je kunt lezen, was het een zeer productieve week. Ik houd je op de hoogte!

Sander

Chief Technology Officer